Wybitnego poetę -Zbigniewa Herberta- wybraliśmy na patrona naszego liceum. Pani znała go jak nikt inny. Nie będzie chyba nietaktem, jeżeli zadamy pytania o charakterze osobistym. Jakie były Jego wzorce literackie i które z wartości moralnych uważał za najważniejsze?
O wzorcach literackich Zbigniewa Herberta trudno jest mówić w sposób jednoznaczny. Ale niewątpliwie wpływ na jego twórczość mieli wielcy autorzy, którzy tworzyli kulturę europejską od jej zarania. Uważał, że człowiek powinien postępować według pewnych, niezmiennych tablic wartości tj. honor, odpowiedzialność (przede wszystkim za siebie) i odwaga (głownie osobista).

Jaki był stosunek Pana Herberta do świata?
Był bardzo pilnym obserwatorem otaczającego świata, można powiedzieć, że zachłystywał się nim, o czym zresztą mówi dobitnie w pięknym wierszu "Modlitwa Pana Cogito Podróżnika".

Chętnie usłyszelibyśmy o Jego upodobaniach, hobby i ulubionych wakacyjnych miejscowościach (jeżeli miał czas na odpoczynek i urlopy)?
Jego pasją było podróżowanie, zwiedzanie miast i muzeów. Uwielbiał odkrywać zawsze coś nowego. Kochał jeździć nad morze, gdyż woda była jego żywiołem.

Łatwo się zatem domyślić, że sport najbardziej lubił.
Pływanie - był świetnym pływakiem. Lubił też piłkę nożną i boks, oczywiście jako obserwator.

Czy mogłaby Pani zdradzić, jaka była Jego ulubiona potrawa?
Bigos i śledzie (Pyszności!).

Zapewne zna Pani wiele tajemnic, dotyczących twórczości poety. Prosimy o ujawnienie ich wyłącznie dla czytelników gazetki naszego liceum.
Znam ich niewiele, gdyż tworzenie jest częścią tajemnicy duszy ludzkiej. A do duszy drugiego człowieka ma się raczej słaby dostęp.

Pani mąż całe swoje życie podróżował po świecie i zwiedził wiele krajów. Czy któryś z nich stał się bliski jego sercu?
Kochał kraje śródziemnomorskie - Grecję, Włochy, także Francję. Czuł się w nich szczęśliwy. Zbiorem esejów, które o tym mówią jest Barbarzyńca w ogrodzie". Książka ta stała się dla wielu ludzi swoistym przewodnikiem.

Pan Herbert miał wszechstronne zainteresowania, jednak ekonomia nie jest na ogół mocną stroną humanistów. Co sprawiło, że Pani mąż wybrał tę dziedzinę - tradycje rodzinne, a może...
Zbigniew Herbert uważał, że ekonomia należy do nauk humanistycznych, gdyż uwarunkowuje życie człowieka. Oderwana od zagadnień ludzkich może być zgubna dla społeczeństwa.

Poeta był człowiekiem bardzo zapracowanym. Czy wśród tak wielu zajęć znajdował czas na tak zwane życie rodzinne?
Życie rodzinne ogranicza artystę, więc raczej od niego ucieka. Herbert miał głębokie przekonanie, że jest powołany do czegoś innego niż "przyziemne" życie rodzinne.

Autor uprawiał zarówno twórczość literacką, jak i publicystyczną. Nasi czytelnicy są ciekawi, którą uważał za ważniejszą?
Twórczości publicystycznej nie uprawiał. Parę razy wypowiadał się na tematy dotyczące spraw związanych z sytuacją kraju. Przez różne środowiska, jego uwagi były różnie przyjmowane. Zajmował się tymi sprawami wtedy, gdy zdrowie nie pozwalało zająć się jego własną twórczością. Bardzo żywo reagował na wszystko, co działo się w Polsce.

Poeta pozostawił po sobie bardzo wiele utworów. Czy kiedykolwiek uskarżał się na brak "weny twórczej"?
Co to jest wena twórcza? Jest to chyba przede wszystkim zdolność kontemplacji, wielkiego skupienia. Herbert potrafił narzucać sobie tę wolę koncentrowania się na słowie, na obserwowanym przedmiocie, obrazie, na przywoływaniu silnych wzruszeń czy emocji. Wydaje mi się, że brak lub nadmiar weny twórczej w obiegowym znaczeniu tego określenia, nie miał żadnego wpływu w przypadku twórczości Herberta.

Dziękujemy za rozmowę.