… były świadkami niecodziennych wydarzeń. W dniu 18 września 2017 roku uczniowie wszystkich klas pierwszych naszego Liceum z wychowawcami zgromadzili się wokół grobu Elżbiety i Alberta Andersów, na warszawskim Cmentarzu Ewangelicko – Augsburskim, a następnie na Starych Powązkach, przy grobie Zbigniewa Herberta, patrona XCIX LO.
 

Zgodnie z tradycją szkoły we wrześniu każdego roku klasy pierwsze odnawiają przyrzeczenie opieki  miejsca pochówku rodziców gen. Andersa. Jak w latach poprzednich, tej krótkiej, lecz podniosłej uroczystości, przewodniczyła pani Bożena Gromadzka Dyrektor XCIX Liceum. Celebrę poprowadził biskup pułkownik Mirosław Wola, Naczelny Kapelan Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, wygłaszając okolicznościową laudację. Adam Fornalczyk, uczeń klasy 1B odczytał rotę przyrzeczenia, a delegacje klas złożyły wieniec i zapaliły znicze. Uroczystości asystowała, zgodnie z wojskowym rytuałem,  warta honorowa żołnierzy W. P. oraz poczet sztandarowy XCIX LO. W podsumowaniu prof. Jarosław Przybysławski przywołał refleksję, że choć nie ma tu mogiły gen. Andersa, gdyż zgodnie z jego testamentem jest pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino, wśród swoich żołnierzy, ale winni jesteśmy hołd i cześć tu spoczywającym jego rodzicom – tak wykuwa się nasza tożsamość budowana na trwałym fundamencie.

Po zakończeniu tej  części ceremonii wszyscy udali się do - znajdującego się stosunkowo niedaleko - Cmentarza Powązkowskiego, gdzie jest pochowany Zbigniew Herbert. I tu, w ciszy i skupieniu, klasy pierwsze uczciły pamięć Patrona szkoły, kładąc na grobie kwiaty i zapalając znicz. Po chwili zadumy w krótkich słowach wspomniano o trudnych początkach powstałego przed dwudziestu laty naszego Liceum i okolicznościach nadania mu imienia Zbigniewa  Herberta w 1999 roku.  Przypomniano też pokrótce burzliwe dzieje powązkowskiej nekropolii od jej początków w roku 1792, aż po współczesność. Wspomniano też niektórych najwybitniejszych spośród wybitnych, którzy znaleźli tu miejsce wiecznego spoczynku.

Uczniowie klas pierwszych najprawdopodobniej zatrzymali się tu pierwszy raz w życiu. Ale, być może, w przyszłości ktoś  z nich, przechodząc obok tego miejsca, wskaże swoim bliskim skromną mogiłę:  tu jest pochowany patron mojej szkoły.